Portret Adama Mickiewicza na Judahu skale – Walenty
Wańkowicz | 1827–1828
Przez długie lata ten właśnie
wizerunek wieszcza narodowego był ikoną Romantyzmu, symbolem polskości i
natchnieniem poetów. Inspiracją do powstania obrazu były Sonety krymskie.
Śmierć Barbary Radziwiłłówny – Józef
Simmler | 1860
Król Zygmunt August siedzący
na skraju łoża opłakuje zmarłą małżonkę. Dzięki mistrzowskiemu wystudiowaniu
kompozycji, ukazaniu przedstawionej sceny z dbałością o szczegóły, obraz zyskał ogromną sławę i stał się najpowszechniejszym przedstawieniem historii małżeństwa królewskiej pary.
Bitwa pod Grunwaldem – Jan Matejko | 1872–1878
Najsłynniejszy i najważniejszy polski
obraz, rozsławiający legendarne zwycięstwo Polaków nad Zakonem Krzyżackim. Dzieło olbrzymich rozmiarów - 42 metry kwadratowe powierzchni i 290 kilogramów wagi.
Babie lato – Józef Chełmoński | 1875
Dzieło stanowi przykład
naturalistycznej odmiany polskiego realizmu. Artystę szczególnie pasjonowała obserwacja
życia wsi oraz rytmów nadawanych życiu przez naturę.
Żydówka z pomarańczami – Aleksander Gierymski | 1880–1881
Pomarańczarka jest arcydziełem polskiego malarstwa realistycznego. Podczas pobytu
artysty w Warszawie powstał cały cykl scen rodzajowych
przedstawiających życie żydowskich mieszkańców Powiśla i innych ubogich
dzielnic.
Panorama Racławicka – Wojciech Kossak, Jan Styka | 1893–1894
Ogromnych rozmiarów panorama upamiętnia zwycięską bitwę pod
Racławicami. Ta „krzepiąca serca” batalia miała uczcić setną rocznicę insurekcji
kościuszkowskiej i oddać hołd bohaterom walczącym w obronie ojczyzny w
przeddzień ostatniego rozbioru Polski. (14x15m)
Dziewczynka z chryzantemami – Olga Boznańska | 1894
To jeden z najbardziej rozpoznawalnych obrazów Olgi Boznańskiej.
Powstał on. w Monachium, gdzie artystka studiowała na Akademii Sztuk Pięknych,
a później otworzyła własną pracownię. Dzieło to namalowane zostało techniką
olejną na tekturze.
Szał uniesień – Władysław Podkowiński | 1894
Obraz uważany jest za pierwsze znaczące dzieło nurtu symbolizmu w polskim malarstwie. Zniszczony przez samego autora został odrestaurowany po jego śmierci.
Chochoły – Stanisław Wyspiański | 1898-1899
Jeden z najbardziej rozpoznawalnych pasteli Stanisława Wyspiańskiego. Stworzył tu symbol chochoła - różany krzew owinięty otuliną ze słomy,
która chroni go przed zimowymi mrozami. Sen zimowy, to uśpione życie,
które narodzi się na wiosnę, ale także metafora uśpionego w niewoli
narodu.
Dziwny ogród – Józef Mehoffer | 1902-1903
W dziele zdumiewa zderzenie
realistycznego obrazowania detali (drobiazgowo
malowana zieleń sadu, szczegóły kobiecego stroju) z płaską,
schematycznie zarysowaną ważką, której forma budzi skojarzenie z witrażem.
Hamlet polski. Portret Aleksandra Wielopolskiego – Jacek
Malczewski | 1903
Obraz przedstawia w sposób alegoryczny Aleksandra Wielopolskiego, polskiego polityka, który starał się lawirować
między interesami zaborcy i ludności polskiej.
Portrety – Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy) | od 1926
Portrety te zostały podzielone na 5 typów A-E, w
zależności od usytuowania na skali: naturalizm – Czysta Forma.
OPALKA 1965 /1 – ∞ – Roman Opałka | 1965 – 2011
Cykl przedstawia wpływ mijającego czasu na marność człowieka. Są
to zapisane na płótnach szeregi liczb (początkowo na czarnym płótnie, później
szarym, i od 1972 stopniowo rozjaśnianym tle). Dodatkowo artysta wymawiał każdą
liczbę, nagrywając ją na magnetofon, a do skończonego obrazu dodawał także
swoje aktualne zdjęcie en face.
M 39 – Wojciech Fangor | 1969
Współtwórca Polskiej Szkoły Plakatu. Stworzył serię obrazów z charakterystycznymi
kołami i falami nawiązującymi do sztuki op-artu.
bez tytułu – Zdzisław Beksiński | 1973
Obrazy Beksińskiego dotyczyły samotności i nieuchronności śmierci. Świat jawi się w mrocznych, brązowo-krwawych barwach.
Źródło: https://kukulturze.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz